بعد سحر بود.هنوز آسمون سیاه بود و هنوز می شد تو سیاهیش خودتو پنهان کنی.هنوز می شد ...

داشتم سعی می کردم خودمو بخوابونم.

اما نمی شد.

انگار ته دلم نمی خواست این لحظه هارو از دست بدم.

اما توان اینو نداشتم که از جام بلند شم.

دلم خیلی گرفته بود

دلم همیشه می گیره

واسه خودم

واسه رها موندگیم

داشتم گلایه میکردم بش

گلایه که نه

یه جورایی.... که خدا آخه ماهم بندتیم(هم در بندت هستیم و هم بنده ات هستیم)

خدایا خسته شدیم از بس شب قدر وقدرها ضجه زدیم از کثرت گناهامون

خدایا پس کی نوبت ما میشه که از فراق تو بنالیم

خدایا کی می شه که اشک هامون نه از بدی خودمون که از دلبری های تو باشه

خدایا دل بری کن