سر سجاده نشسته بودمو در حالیکه از اتصال به زمین دلخور و ناراضی ،داشتم به این فکر می کردم که این جا از وقتی دیار اتصال به زمین شد که گناهام بزرگ شد.وقتی گناها بزرگ می شن آدما کوچیک می شن.کاش می تونستم خودم خودمو کوچیک کنم براش .شاید این خود بزرگ بینی هم از عوامل اتصال به زمینه. که البته هست.
ای تمامت وجود تو گوش شنیدن...
و ای تمامت آغوش توگرمای اجابت کردن...(مناجات خمسه عشر)
آنچه ما را از شنیدن اجابت و آغوش تو دور نگهمان می دارد،
ما
خود
آنیم
رهایمان ساز از این همه رها ماندگی
