اولای ماه رمضون همین امسال بود

رفته بودن با هم مشهد

تو همون ده روز که قصد کرده بودن بمونن پهلوش درد گرفته بود و پاهاش بی حس شده بود

می گفتن ترکش حرکت کرده تو بدنش

وسطای ماه رمضون شد

دیگه پاهاش کاملا فلج شده بود و پدر همه کاره خونه شده بود تخت نشین

شب قدر گذشت

سه تا دختراش همه روزای ماه رمضون رو با همه وجود دعا کردن

برای شفای باباشون

ولی خدا شفای واقعی داد بهش

یک ماه بعد همه خونه سیاه پوش شده بود

از نبود پدری که دختر ارشدش فقط 14 سال داشت

الان چند ماه از رفتنش می گذره

و اسفناک تر اینکه سازمانشون(...)

داره با خانواده و دکتر! قانونی می جنگه

واسه اینکه اونا(...) نمی خوان قبول کنن اینایی که این همه سال جنگیدن و با همه دردهاش زندگی کردن و رفتن جزء

شهدا هستند

.

.

.

و امروز

دانشگاه

همه جا پر شده از مراسم پر فیض خاک سپاری لاله ها

لاله هایی که هر وقت بخوایم ازشون استفاده می کنیم

اگه بخوان بشون بگن لاله نمی ذاریم

چون بالاخره خانواده هاشون هزینه بردارن

ولی اگه بخوایم کارای خودمون رو لاپوشونی کنیم اونا لاله هایی گلگون هستن

و این طور است که شاعر این بار می گه:

باشد اندر پرده بازی های پنهان

غم بخور